کد مطلب:94428 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:266
[صفحه 96] تاریخ اسلام هرگز جنگاور كارآزموده و مرد دلیری چون علی (ع) را بیاد ندارد. از برق شمشیرش شهاب عدالت میدرخشید و هنگامیكه تیغش هوا را می شكافت، پرده های ناراستی و كفران، یكی پس از دیگری از هم دریده میشد با دست نوازشگرش هر فرد گمراهی را از ورطه تباهی بدر می آورد و با لبه تیغش فرق گناه و گناهكار را یكجا می شكافت اینك عرصه پیكاری كه بعدها جنگ جمل نام گرفت آماده است و در آغاز علی (ع) درفش اسلام را بدست جوان نیك سیرت و با ایمان یعنی محمد بن حنفیه- پسر خویش- می سپارد و به سپاهیان خویش آداب جنگ می آموزد در این ستیز سخت، تو ای محمد خفیه این درفش را سخت در چنگ بفشار! پسرم، اگر كوههای استوار از جا كنده شوند و بر خود بلرزند، تو هرگز دست از پایداری مشوی و گامی بلغزش بر مدار. بر اثر این استواری، دندان بر دندان بفشار، و در راه خدا سر و جان در طبق اخلاص گذار و بسان میخی پابر جا، گام بر سر خاك استوار كن از ابتدا تا انتها، دیده بر صفوف لشكر بدوز و چشم ترس از درخشش تیغ ها بزیر افكن و بیمی بدل راه مده، آگاه باش و دل آسوده دار، كه فتح و ظفر از جانب یزدان سبحان است و بس
صفحه 96.